تخته‌سواری ایستاده، ورزشی است که در آن فرد تعادل خود را به وسیله یک تخته شناور روی سطح آب حفظ می‌کند. قدمت این ورزش به حدود اوایل قرن ۲۰ میلادی می‌رسد. اما اولین نشانه‌ها از فعالیت‌های مشابه نوع بشر بر روی آب‌ها، به حدود ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح بازمی‌گردد.

تخته‌سواری به شکل مدرن امروزی در منطقه وایکیکی در یکی از سواحل هاوایی متولد شد. جان چوی مخترع پدل برد، یکی از موج سواران بنام در سال ۱۹۴۰ بود. وی به دلیل کهولت سن و عدم توانایی برخاستن روی تخته‌های موج سواری، به فکر تغییر این تخته برای راحتی بیشتر در استفاده آن افتاد. از این جهت به تخته موج سواری، یک پارو اضافه کرد و طراحی آن را کمی کشیده‌تر نمود.

جان چوی این تغییرات را صرفاً برای خودش انجام داد و انتظار استقبال از این وسیله توسط سایر افراد را نداشت. فرزندان جان، برای یادگیری موج‌سواری به تقلید از پدر خود از پارو برای تخته‌های خود استفاده نمودند. این رفتار آنها موجب جلب نظر توریست‌های هاوایی شد. به مرور زمان، توریست‌ها با تقلید از این خانواده، از تخته‌های موج‌سواری استفاده‌هایی بجز موج‌سواری کردند. عکاسی، لذت پاروزنی ایستاده و کسب تجربه جدید همگی از انگیزه‌هایی بود که پدل برد امروزی را به دنیا معرفی کرد.